[…] Μικρά σε έκταση διηγήματα, συμπυκνωμένα ωστόσο σε τέτοιο βαθμό που είτε χρειάζεται να τα διαβάσεις πάνω από μία φορά για να τα απολαύσεις ως τους αξίζουν ή να επιβραδύνεις το ρυθμό της ανάγνωσης για να τα αφήσεις να εισχωρήσουν μέσα σου.
[…] «Ο μαραγκός» αυτός θέλει προσοχή. Δεν ενδείκνυται για επιδερμικές αναγνώσεις. Παρά τις λιγοστές σελίδες του. Παρά το ευσύνοπτο μέγεθος κάθε διηγήματος. Η απόλαυση που θα προσφέρει είναι μεγάλης διάρκειας. 
[…] Με γλώσσα ξεχωριστή, πραγματική έκπληξη για την οικονομία του λόγου και τη μεστότητά της. Με λέξεις προσεχτικά επιλεγμένες, διαλεγμένες με σεβασμό, αρμονικά συνταιριαγμένες […]
[…] Δεκαέξι μικροδιηγήματα, για τη μνήμη, την απώλεια, την κατασκευή και τη διατήρηση αναμνήσεων, τη συντήρηση συναισθημάτων, την καλλιέργεια των αισθήσεων, με πρόσωπα οικεία να εμφανίζονται στις σελίδες και να δημιουργούν την οικειότητα ότι ξεφυλλίζει κανείς ένα οικογενειακό άλμπουμ, το οποίο κάλλιστα θα μπορούσε να είναι και το δικό του. Τεχνίτης του λόγου, μάστορας της γλώσσας, «Ο Μαραγκός» του Κώστα Κουτρουμπάκη είναι ένα βιβλίο φρέσκο που φαίνεται ωστόσο να έχει αφομοιώσει και να έχει χωνεύσει μέσα του με δημιουργικό και γόνιμο τρόπο την παράδοση της λογοτεχνίας στην οποία ανήκει.
Αγγελική Λάλου, Σμιλεύοντας λέξεις, Fractal, 17-10-2018
https://www.fractalart.gr/smileyontas-lexeis/

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Ένα μικρό βιβλίο, ασήκωτο διαμάντι. Το κρατάς με περίσσια προσοχή και το διαβάζεις με τη δέουσα προσήλωση. Είναι ελαφρύ, πάμμικρο, αλλά με βαριά και μεγάλα νοήματα, με λέξεις που σμιλεύουν το συναίσθημα και σε κρατούν "εκεί", να το ξαναδιαβάσεις πάλι, να γυρίσεις πίσω, να γευτείς την ευαισθησία και να νιώσεις αυτό το "κάτι" που αναζητάς από ένα βιβλίο. Από ένα βιβλίο κόσμημα.
Λόγος ποιητικός, με τέχνη της λεπτομέρειας ενός μαραγκού, σμιλευμένες οι σκέψεις για να γίνουν όμορφες λέξεις, σε εκπλήσσουν τα διηγήματα σαν αγουροξυπνημένο που τρέχει να προλάβει το κλειδί που ανοίγει τον κρυμμένο θησαυρό.
Κατερίνα Μαυρομάτη, 23-10-2018
http://www.katerinamavrommati.com/2018/10/blog-post_90.html?m=1&fbclid=IwAR2JR5zX6KBRfKCU0Pqn1iNU-NJZ8kKy1Tpkg1SS7efoUJ6HJUGswPsHz40

---------------------------------------------------------------------------------------------------

[…] Μέσα σε μια-δυο σελίδες κάθε διηγήματος μας διηγείται ένα όνειρο ή μια ανάμνηση από το παρελθόν.  Σίγουρα δεν μπορείς να τα διαβάσεις επιφανειακά ή να το αφήσεις στο ράφι της βιβλιοθήκης σου έτσι απλά. 
[…] Παράγει λέξεις όπως παράγει τις μουσικές.
[…] Διαβάζοντας το, διακρίνεις την αφαίρεση στο λόγο του […]. Πετά τα περιττά και κρατά την αξία της σκέψης, της μνήμης, του ονείρου που κρατά λίγα λεπτά.  
Μάγδα Παραδημητρίου Σαμοθράκη, Bookia, 09-11-2018
https://www.bookia.gr/index.php?action=book&bookid=230828&booklabel=%CE%9F+%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C%CF%82&fbclid=IwAR0kAjbvGBJoTyjrznONf0TSbMVaa1R1DgvIs6uGP-NK2V1lPDfnEwfC_H4

------------------------------------------------------------------------------

Η γραφή του Κουτρουμπάκη είναι τόσο ζεστή και ανθρώπινη, θυμίζει άλλες εποχές και σχολές, έχει μία δύσκολη για την εποχή αυθεντικότητα που μπορεί και να μην εκτιμηθεί αλλά μας χρειάζεται. Έχει η γραφή του όμως και μια αγνή σκληρότητα στις περιγραφές, τέτοια που καταπίνουμε τη χαρά τους και τη λύπη των ανθρώπων για τους οποίους μαθαίνουμε και η αφήγηση μας τελειώνει, ενώ εμείς θα επιθυμούσαμε και άλλο.
Θα μπορούσαν σκηνοθετικά και κινηματογραφικά να θυμίζουν ταινία μικρού μήκους ασπρόμαυρη, διάσπαρτες μικρές αφηγήσεις που αποτελούν μια μεγάλη εικόνα […]
Η γλώσσα που χρησιμοποιεί  ο Κουτρουμπάκης είναι και αυτή από μόνη της ένα στοιχείο σημαίνον στο όλο συγγραφικό του εγχείρημα, καταφεύγει σε δύσκολα γλωσσικά ιδιώματα για να μας συνδέσει με ένα λεξιλόγιο που δεν πρέπει να χαθεί. 
Στις ιδρωμένες από αγάπη για τους ανθρώπους ιστορίες ξεπροβάλλει μια αισιοδοξία και μια υπερηφάνεια αναγκαία για όλους μας.
Γιάννης Αντωνιάδης, Bookfeed, 20-11-2018
https://www.bookfeed.gr/2018/11/20/kostas-koytroympakis-o-maragkos-ekdoseis-enypnio/?fbclid=IwAR2jzEho38SJDJ8RMYJAXL_Ku_HOvWdRUS0U9JWrSuViexxrh2hGsmzUF6s

---------------------------------------------------------------------------------------------------

[…] Τα κείμενα αυτά λες και κουρδίστηκαν με μετρονόμο, αυτό το μικρό όργανο με το εκκρεμές που κρατά το μέτρο και δείχνει την ταχύτητα με την οποία πρέπει να παιχτεί ένα μουσικό κομμάτι, να γραφτεί λέω εγώ ένα διήγημα, να διαβαστεί. Αυτό το εκκρεμές στον Μαραγκό λοιπόν, να κινείται μεταξύ ζωής και θανάτου, θάλασσας και στεριάς, μεταξύ γέλιου και κλάματος, Πατέρα και Μητέρας, αυτό το εκκρεμές μεταξύ Γονιού και Παιδιών, εξορίας και ρίζας, μεταξύ πικρού και γλυκού, δουλειάς και οικογένειας, μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, αυτό το εκκρεμές μεταξύ όρθρου και εσπερινού, ανοιχτών και κλειστών λογαριασμών, μεταξύ πολιτικού και φυσικού.

Ακόμη και η γλώσσα αυτή η ιδιότυπη γλώσσα του Μαραγκού, κινείται σαν εκκρεμές μεταξύ πεζού και ποιητικού λόγου, άμεσου και αινιγματικού, κινείται κυρίως όμως μεταξύ δημοτικής και καθαρεύουσας, κυρίως στο ανάμεσό τους σαν γλώσσα κοσμοκαλόγερου, σαν φυτίλι που τρεμοσβήνει σε οικιακό εικονοστάσι, σαν θυμιατήρι, ιδιότυπη γλώσσα, ιδιότυπο συντακτικό, προσευχητή με λόξυγγα, άλλοτε κοφτή και άλλοτε μακροσκελής, πάντως στο ανάμεσο, ιδιαίτερη, σφραγισμένη, σαν αγιαστήρι χειροποίητο που δεν μπήκε ποτέ σε εκκλησία.
Κυριάκος Συφιλτζόγλου, ποιητής (από την παρουσίαση του «Μαραγκού» στη Θεσσαλονίκη, 05-12-2018)

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Λόγος πυκνός, πυκνότητα στο έπακρο. Λαξεμένες λέξεις και έννοιες.
Συμπυκνωμένες οι εικόνες, οι περιγραφές, οι αφηγηματικές λεπτομέρειες.
Η γλώσσα, σε ένα ευρύ φάσμα, περιλαμβάνει λέξεις ιδιωματικές, λόγιες, από τη μουσική, από επαγγέλματα, από την καθημερινότητα.
Η πυκνότητα συνδυάζεται με μια ανάγνωση αργή. Στάζει η αφήγηση, ο χρόνος διαστέλλεται. Η μνήμη προσεγγίζει κι ακολουθεί το παρόν, άγρυπνα.
Κάποτε η σύντομη αφήγηση συναντά, εντελώς νόμιμα, την ποιητική χροιά.
Ο Κώστας Κουτρουμπάκης μπαίνει δυναμικά στον χώρο της λογοτεχνίας με την πρώτη του εμφάνιση.
Κούλα Αδαλόγλου, ποιήτρια, 25-02-2019 (από δημοσίευση στο χρονολόγιο της ποιήτριας στο facebook)
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=2781777598713149&set=a.1433559583534964&type=3&theater

---------------------------------------------------------------------------------------------------

[…] Η ατμόσφαιρα που καταφέρνει να δημιουργήσει είναι κατανυκτική, θρησκευτική, σχεδόν μεταφυσική θα μπορούσε να ισχυριστεί κάποιος. Ο «Μαραγκός» σε παίρνει από το χέρι και σε οδηγεί στη δική σου παιδικότητα, στη δική σου πατρώα γη.
[…] η απουσία χρονικών δεικτών τοποθετεί τα κείμενα σε ένα συνεχές χρονικό υπόστρωμα. Σε ένα χρονικό μετεωρισμό μέσω του οποίου επιτυγχάνεται και η αποτύπωση του παρόντος. Ένα πήγαινε - έλα, μια εκκρεμότητα η μνήμη, το παρόν και το παρελθόν, συμφύρονται.
[…] η τρυφερή μάτια, η πολύ ανθρωπινή και με περίσσια αγάπη, διατρέχει και συνέχει το βιβλίο από την πρώτη ως την τελευταία λέξη.
[…] Μυρίζει αγάπη το βιβλίο, γεφύρια, γλυκό του κουταλιού, γιασεμιά, μυρίζει αγκαλιά πολλή και τρυφερότητα. Ξεπηδάει απ’ όλες τις σελίδες μια άφατη ηρεμία και πάστρα, όπως όταν μπαίνεις σε ένα σπίτι ντυμένο στα λευκά, που τα πάντα έχουν γίνει με πολύ μεράκι και περιμένεις να σου σερβίρουν γλυκό του κουταλιού  σε μικρό πιατάκι πάνω στο λευκό τραπεζομάντιλο.
[…] Μουσικότητα, ρυθμός, αφήγηση απρόσωπη, σχεδόν αυτοβιογραφική, βιωματική γραφή, συνομιλεί πέραν του Παπαδιαμάντη με τον Ιωάννου αλλά και με τον Βιζυηνό.
Εύα Σπαθάρα, ποιήτρια (από υπό δημοσίευση κριτική)

Η σταχυολόγηση έγινε από τον ίδιο τον συγγραφέα

Ο Κώστας Κουτρουμπάκης συνομίλησε με την παραγωγό του StarClassic Radio, Βασιλική Φυτώκα, στην εκπομπή "Ανοιχτή Ζώνη" για τους άξονες δημιουργίας του βιβλίου: τον εσωτερικό ρυθμό, το βίωμα, την μνήμη, την γλώσσα, τον εναγκαλισμό που ενυπάρχει στην ύπαρξη και διατρέχει ως άρωμα τα διηγήματα του "Μαραγκού".