Δύο φρούτα που μπορεί να μην ανήκουν στις καθημερινές διατροφικές συνήθειες των Ελλήνων, αλλά έχουν ζήτηση σε βιομηχανίες μεταποίησης, εμφανίζουν ικανοποιητικές προοπτικές ανάπτυξης με ελκυστικές αποδόσεις, συνιστώντας μία ακόμη πρόταση για εναλλακτική ενασχόληση με τον πρωτογενή τομέα.
Ο λόγος για το γκότζι μπέρι και το φραγκοστάφυλο που χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις καλλιεργητικής φροντίδας, αποτελούν δύο είδη τα οποία προσαρμόζονται και στις πιο ακραίες καιρικές συνθήκες παγετού, ενώ μπορούν να φυτευτούν ακόμη και σε άγονα εδάφη, υπό την προϋπόθεση βέβαια της ύπαρξης αρδευτικού συστήματος.
Ανήκουν στα φρούτα, που είναι γνωστά για τις πολλές διατροφικές και φαρμακευτικές τους χρήσεις με πολύ υψηλή διατροφική αξία και πλήθος ευεργετικών ιδιοτήτων.
Η καλλιέργειά τους δεν είναι ιδιαιτέρως απαιτητική και τα κέρδη από την πώληση της παραγωγής μπορούν να φθάσουν και να ξεπεράσουν τα 1.500 ευρώ ανά στρέμμα. Παρά, ωστόσο, τις αξιοσημείωτες δυνατότητες ανάπτυξης των δύο αυτών φρούτων στην Ελλάδα, όπως επισημαίνουν γνώστες της αγοράς, προ της εγκατάστασης της καλλιέργειας θα πρέπει απαραίτητα να προηγηθεί έρευνα αγοράς και συμφωνίες με εταιρείες μεταποίησης για την απορρόφηση της παραγόμενης ποσότητας, που μπορεί να ξεπερνά τον 1 τόνο, εφόσον γίνεται ορθολογικά και με τον ενδεδειγμένο τρόπο.
Σύμφωνα με τους γνώστες των προϊόντων το καλύτερο μοντέλο παραγωγής, μεταποίησης και εμπορίας είναι εκείνο της ομάδας παραγωγών. Τα μέλη της ομάδας αυτής μπορούν να καλλιεργούν τα προϊόντα, τα οποία θα παραδίδουν στην ομάδα που θα συγκεντρώνει την παραγωγή και θα προβαίνει στην πρώτη μεταποίηση των καρπών του, παράγοντας χυμούς, μαρμελάδες.
Επίσης, η ομάδα πρέπει να ερευνά τις αγορές και να τροφοδοτεί με τα προϊόντα της πρώτης μεταποίησης διάφορες εταιρείες (φαρμακευτικές, τροφίμων, βιομηχανίες χυμών) του εσωτερικού και του εξωτερικού, οι οποίες θα προβαίνουν στην τελική μεταποίηση, εξασφαλίζοντας τις υψηλότερες δυνατές τιμές προς όφελος των παραγωγών.
Πηγή:www.ethnos.gr