Τα Δημήτρια καθιστούν επί αιώνες τη Θεσσαλονίκη σταυροδρόμι πολιτισμών,
σημείο συνάντησης, συνεργασίας,
ανταλλαγής νέων ιδεών.
Στην αρχαία Θεσσαλονίκη ήταν ισχυρή η λατρεία της θεάς Δήμητρας και βλέπουμε πώς το όνομά της, όνομα ιερό (Δη Μήτηρ = Μητέρα Γη), διασώζεται στο όνομα του Αγίου Δημητρίου ο οποίος πάντοτε συνεορτάζεται με την Παναγία και έτσι συνεχίζεται η απόδοση τιμής στην έννοια της Μητέρας.
Η απελευθέρωσή της το 1916 συνέπεσε με αυτές τις ημέρες. Ενώ στο παρελθόν είχε σωθεί δύο φορές, μία στην επίθεση των Γότθων 268 π.Χ. χάρη στην προστασία του θεού Κάβειρου, όπως μαρτυρείται από τις πηγές και άλλη μία το 526 μ.Χ. από τους Σλάβους χάρη στην προστασία του Αγίου Δημητρίου.