Interstellar: Ταξίδι στα άστρα ή...μέσα μας;
Στην αρχή, καθώς εξελίσσεται η ιστορία και νιώθω σιγά-σιγά την σκόνη να με πνίγει σ\" ένα ζοφερό μέλλον για την αγαπημένη μας Γη όπου δεν φυτρώνει πια τίποτα παρά μόνον το καλαμπόκι, αναρωτιέμαι τι βλέπω. Σαν θραύσματα χτίζεται σιγά-σιγά ένα δομημένο σενάριο και εικόνες παραπέμπουν σε ένα παζλ που σταδιακά σχηματίζεται παρά τις ανατροπές.
Τα πρόσωπα, οι σχέσεις, οι χαρακτήρες δημιουργούνται γρήγορα από τον ταλαντούχο σκηνοθέτη Κρίστοφερ Νόλαν και κερδίζουν το ενδιαφέρον μας για το πώς θα εξελιχθούν. Γιατί αυτό είναι το στοίχημα για κάθε ταινία. Να βλέπεις χαρακτήρες, να αναγνωρίζεις πραγματικά πρόσωπα που βιώνουν συγκρούσεις, διλλήματα, μεγάλες στιγμές ευφυϊας, συγκίνησης, αγάπης. Τα επιστημονικά δεδομένα έρχονται σταδιακά και μπολιάζουν την ιστορία, δημιουργώντας ανά πάσα στιγμή αυτό το ξάφνιασμα της γνώσης και της ελπίδας "αυτού του κάτι άλλου που υπάρχει". Άλλα όντα, άλλοι γαλαξίες, άλλοι πλανήτες, άλλη ζωή; Το ταξίδι της αναζήτησης ενός βιώσιμου κόσμου που θα φιλοξενήσει την ανθρωπότητα ξεκινά.
Η τεχνολογία σε συνδυασμό με την ανθρώπινη κρίση και εμπειρία στέκονται απέναντι σε παράλληλες διαστάσεις, την τελείως διαφορετική ερμηνεία της βαρύτητας, την διαστολή του χρόνου, το θάνατο, την πίστη. Οι ήρωές μας συναντούν συνεχώς το αναπάντεχο και μπορούν και υπερβαίνουν την τεράστια απόσταση που μπορεί να χωρίζει την λογική από την διαίσθηση, την απώλεια από την νέα ευκαιρία.
Οι διάλογοι είναι μεστοί, δεν παραμυθιάζουν με πολλά επιστημονικοφανή, σέβονται τη νεά πραγματικότητα που δημιουργείται καθώς το πέρασμα από μια "σκουληκότρυπα" φέρνει το αστρόπλοιό μας σε νέους προορισμούς. Η σημειολογία χτίζεται από την αρχή. Τα μηνύματα, οι προαισθήσεις, τα σήματα, οι άνθρωποι που έμειναν πίσω και μεγαλώνουν "γρηγορότερα", η άλυτη εξίσωση, η ρομποτική φιλία συντελούν σε μια εξαιρετική εξιστόρηση με το άγνωστο να μεγαλώνει και να δημιουργεί ίλιγγο μέσα στην επιβλητική μουσική του Hans Zimmer.
Το Interstellar δεν είναι ένα άλλο Contact. Έχει τη δική του ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και οι οποιεσδήποτε αναφορές σε άλλες ταινίες δεν την αφορούν. Είναι μια νέα ματιά, ανθρώπινη, επιστημονική, μεγάλη όσο το σύμπαν και μικρή όπως οι ελάχιστες λεπτομέρειες ενός δείκτη ρολογιού που αποτελεί μια άλλη γλώσσα από το υπερπέραν και μπορεί να αλλάξει τον ρου της ιστορίας.
Όσο για τις αναφορές στην αγάπη, όλοι γνωρίζουμε ότι πλέον οι νέες επιστημονικές ανακαλύψεις αναφέρουν το στοιχειώδες του Θεού, το μποζόνιο, που είναι σαν συγκολλητική ουσία μέσα στο σύμπαν. Μόνο που αυτή η ουσία δεν είναι ασυνείδητη. Είναι ευφϋής, πανταχού παρούσα, πληροί τα πάντα και με διάφορους τρόπους επικοινωνεί μαζί μας, μας διαμηνύει πληροφορίες, μας κάνει να αισθανόμαστε τι να επιλέξουμε. Η ταινία το έδειξε αυτό πολύ απλά, με μικρές αναφορές που μας υποψιάζουν για τη σοφία της Δημιουργίας και του Δημιουργού...
Δείτε το και θαυμάστε, συγκινηθείτε, προβληματιστείστε, εκπλαγείτε ευχάριστα...
Interstellar (δηλ. Διαστρικό). Σκηνοθεσία: Κρίστοφερ Νόλαν (βλ. Memnto, Inception). Παίζουν: Μάθιου ΜακΚόναχι, Αν Χάθαγουέϊ, Μάϊκλ Κέϊν
Σαββίδης Δημήτρης
Ραδιοφωνικός παραγωγός
στο StarClassic Radio
Δημοσιογράφος ΕΔΣΤΕ
starclassic.gr/article/2192
Interstellar: Ταξίδι στα άστρα ή...μέσα μας;
Interstellar: Ταξίδι στα άστρα ή...μέσα μας;