Το όνομά της σημαίνει «διάβαση, πέρασμα» και αυτό το προνόμιο που κάποτε της έδινε δύναμη,το διατηρεί μέχρι σήμερα, καθώς αποτελεί πέρασμα προς τα βουνά της ηπειρωτικής γης, αλλά και μεταξύ του υγροβιότοπου του Αμβρακικού Κόλπου και του Ιονίου Πελάγους. Σήμερα ωστόσο είναι πέρασμα και προς την Ιστορία, καθώς τα μνημεία της περιοχής έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα.
Φυσικό ήταν στη μακραίωνη ιστορία της να γίνεται το μήλον της Εριδος ανάμεσα στους επίδοξους κατακτητές της που εποφθαλμιούσαν τα προνόμια της θέσης της. Το μαρτυρούν και τα κάστρα της τα οποία όμως σήμερα εκτός του Παντοκράτορα δεν είναι και στην καλύτερη κατάσταση. Σημαντικό ήταν το κάστρο του Αγίου Ανδρέα ή Ιτς Καλέ ή Ριζόκαστρο κοντά στο σημερινό λιμάνι, άλλοτε ορμητήριο των μουσουλμάνων τον 18ο αιώνα. Επίσης το κάστρο του Αγίου Γεωργίου στο νοτιότερο άκρο της πόλης και του Παντοκράτορα, που έφτιαξε ο Αλή πασάς των Ιωαννίνων το 1807 όταν κατέλαβε την πόλη, ενώ σώζεται και το κάστρο του Ακτίου (τέλη 18ου αι.) στην ακαρνική παραλία απέναντι από την Πρέβεζα και στην είσοδο του Αμβρακικού.
Η Πρέβεζα παραμένει κομβικό σημείο για το πέρασμα στο νοτιοδυτικό τμήμα της Ηπείρου, για την προσέγγιση του Αμβρακικού, αλλά και για να γνωρίσει κάποιος τα σημαντικά ιστορικά μνημεία της περιοχής. Το σύγχρονο τμήμα της δεν σε προϊδεάζει για τις εικόνες που θα ξεδιπλωθούν μπροστά σου όταν βρεθείς στο λιμάνι, στην προκυμαία, αλλά κυρίως στο ιστορικό κέντρο. Στα σοκάκια της με τα αμέτρητα μαγαζιά και τις ταβερνούλες θα συναντήσεις άλλη ατμόσφαιρα, ρομαντική. Ακόμα και το σπίτι όπου ο ποιητής Καρυωτάκης έζησε τις τελευταίες του στιγμές δεν είναι ικανό να σε μελαγχολήσει. Το ιστορικό κέντρο φτάνει ώς την παραλία και μια γωνιά του ονομάζεται Σεϊτάν Παζάρ (Διαβολοπάζαρο). Σύμφωνα με τον θρύλο, οφείλει το όνομά του σε έναν δυνάστη τούρκο πασά που αναφώνησε «σεϊτάν παζάρ», όταν το άλογό του γλίστρησε στο στενό πλακόστρωτο όπου οι υπόδουλοι είχαν απλώσει σαπούνι.
Ακόμη, εδώ, θα συναντήσεις τον ενετικό πύργο του ρολογιού (1756), στην εκκλησία του Αγ. Χαραλάμπους με το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπλο του 1824. Τελικά, κάποια στιγμή θα οδηγηθείς στην προκυμαία όπου θα περπατήσεις νωχελικά στον πλακοστρωμένο πεζόδρομο κατά μήκος του λιμανιού κοιτάζοντας τα σκάφη, τα μαγαζιά, τα αρχοντικά και το ιστορικό κτίριο του δημαρχείου.
Πηγή: www.tanea.gr