Μένουμε σπίτι, δια νόμου πια, και «ενημερωνόμαστε» συνεχώς για αυτά που συμβαίνουν στον κόσμο, διαβάζοντας ταυτόχρονα επιστημονικές, πολιτικές, οικονομικές και φιλοσοφικές αναλύσεις που προσπαθούν να κάνουν κατανοητή την νέα πραγματικότητα με τον κορωναϊό να απλώνεται σε όλον τον πλανήτη.
Όλα τα βρίσκει κανείς στο διαδίκτυο. Και μπορεί να επιλέξει, ανεξάρτητα από τους αλγόριθμους που βλέπουν τις προτιμήσεις σου και σου πλασάρουν (λένε κάποιοι) ή σου προτείνουν αυτά που πιθανά σε ενδιαφέρουν. Φαντάζομαι ότι αν κάποιος υποψιάζεται ότι τέτοιοι αλγόριθμοι είναι ύποπτοι και τον αποκόπτουν από μια ευρύτερη ενημέρωση, έχει τη δυνατότητα να κάνει νέες αναζητήσεις, να ψάξει βαθύτερα, και να φέρει νέα στοιχεία στον ψηφιακό του περίγυρο. Έχει την ελευθερία να το κάνει. Κανείς δεν τον δεσμεύει…
Επίσης, στις διάφορες αναλύσεις, ακόμα και στις πιο απλές αναρτήσεις μπορεί κανείς να διακρίνει την ποιότητα της αγάπης που φέρουν ή όχι. Και αναφέρομαι στην αγάπη γιατί αν αυτή δεν αποτελεί κίνητρο να μοιραστώ κάτι τότε είναι ο φόβος, ο θυμός και η ιδιοτέλεια. Ο φόβος και ο θυμός με κάνουν έρμαιο συναισθηματικών προσεγγίσεων όπου συνεχίζω να αυτοβεβαιώνομαι πως είμαι θύμα των περιστάσεων. Είναι τραγική η κατάσταση σίγουρα. Αλλά χρειάζεται πνευματική προσέγγιση. Όχι συναισθηματική.
Για τα ιδιοτελή κίνητρα θεωρώ ότι όλοι καταλαβαίνουμε πως ο αποστολέας κάθε ανάρτησης κάτι «πουλάει». Όχι με την έννοια του να το πληρώσεις με χρήματα, αλλά με την έννοια του να το ενστερνιστείς ιδεολογικά. Κι έτσι να επηρεάσει τη στάση σου στα πράγματα. Πέρα από τις εξόφθαλμα ακραίες απόψεις που φανερώνουν βία, εθνικισμό και τρομολαγνεία, υπάρχουν και όλες εκείνες που φαίνονται λογικές γιατί παρακολουθούν πραγματικά δεδομένα. Και αναφέρονται στην ελευθερία μας, στον ολοκληρωτισμό, στα νέα μέσα παρακολούθησης των πολιτών, σε επιστημονικά δεδομένα που έχουν να κάνουν με τα ραδιοκύματα, την καταστροφή του πλανήτη, τη διατροφή κ.α. καθώς και οικονομικά και κοινωνιολογικά δεδομένα που επισημαίνουν το τι συμβαίνει και το τι θα επακολουθήσει όταν πια θα επιστρέψουμε σε μια νέα κανονικότητα που όμως δεν θα θυμίζει την προηγούμενη. Καθώς διαβάζω μια οποιαδήποτε τέτοιου είδους ανάλυση, μπορώ να διακρίνω αν υπάρχει νοιαξιά για τον άνθρωπο. Αν πραγματικά επιχειρεί να με ενδυναμώσει ή να με κάνει να νιώσω ανίσχυρος.
Υπάρχουν και οι φιλοσοφικές, θρησκευτικές και ψυχολογικές προσεγγίσεις που επιχειρούν είτε να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε είτε να «πουλήσουν» εκμεταλλευόμενες την γενική κατάσταση. Δεν είναι κάτι καινούργιο. Έτσι γινόταν και πριν. Τώρα φαίνεται περισσότερο; Είναι πιο έντονο; Έχουμε περισσότερο χρόνο για να ασχοληθούμε; Ίσως… Ίσως αυτός ο χρόνος που μας δίνεται να είναι μια ευκαιρία να καταλάβουμε, να αφομοιώσουμε, να αλλάξουμε…
Θα μου πείτε ποιος είναι ο παράγοντας ΑΩ που έχω βάλει στον τίτλο; Ήταν, είναι και θα είναι πάντα το Άλφα και το Ωμέγα σε κάθε διαδικασία είτε αυτή είναι κρίση, κάθαρση, μετάβαση, αναγκαστική αλλαγή… Είναι η Αγάπη. Ο παράγοντας αγάπη, δεν είναι μια αφηρημένη ιδέα και σίγουρα δεν είναι μια συναισθηματική κατάσταση. Η Αγάπη είναι ένας υπέρτατος νόμος που ρυθμίζει όλες τις ενέργειες σε όλα τα επίπεδα. Φυσικά οι άνθρωποι μπορούν να μην το έχουν υπόψιν τους και να της αντιτίθενται. Να γίνονται παράνομοι και να εισπράττουν τα αποτελέσματα των επιλογών τους. Αλλά η Αγάπη συνεχίζει να εργάζεται αδειάλλειπτα και είναι πάντα ο παράγων αυτός που σπάνια μια επιστημονική, οικονομική ή κοινωνιολογική ανάλυση μπορεί να συμπεριλάβει γιατί δεν έχει πρόσβαση στη θεία Φαντασία, στη θεία Πρόνοια, στη Θεία Οικονομία. Και αναλύει τα πράγματα από κάτω και οριζόντια με βάση μια συγκεκριμένη όραση και κοσμοθέαση. Αλλά τελικά, ο παράγοντας ΑΩ είναι πάλι εκεί. Ένα στοιχείο που δεν ονοματίζεται αλλά όποιος θέλει το βλέπει μέσα στα δεδομένα της ανάλυσης.
Η αγάπη είναι το απρόβλεπτο. Αυτό που υπερβαίνει το ατομικό και λειτουργεί συλλογικά και σοφά, αθόρυβα και με γνώμονα την αρμονία και την ενότητα. Πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν τις συμπτώσεις, τα αναπάντεχα συμβάντα, τα «τυχαία» γεγονότα που καταρρίπτουν κάθε θεωρία των πιθανοτήτων, φανερώνουν όμως μια μοναδική ακρίβεια, σοφία και καλοσύνη. Ό,τι συμβαίνει σε προσωπικό επίπεδο συμβαίνει και σε συλλογικό. Είναι δύσκολο να το αναγνωρίσουμε, όχι γιατί του αρέσει να κρύβεται, αλλά γιατί δεν έχουμε μάθει να βλέπουμε έτσι, δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε τα σημεία και τις στιγμές που συναντιώνται για το κοινό καλό όλης της δημιουργίας.
Και για μένα συμβαίνει το ίδιο. Δεν μπορώ να δω τη συνολική εικόνα. Μπορώ όμως να βεβαιώσω ότι η ενέργεια της αγάπης είναι συνεχής στη ζωή των ανθρώπων και ανάλογα με τις επιλογές τους, επισπεύδεται ή καθυστερεί να γίνει αντιληπτή η λειτουργία της. Έχω δει και διαπιστώσει θαύματα που δεν μπορεί η λογική να εξηγήσει. Ο παράγοντας ΑΩ είναι συνεχώς μέσα σε κάθε τι και φωτίζει τις διαδικασίες γιατί ανά πάσα στιγμή όλα μπορούν να πάρουν άλλη ρότα. Ανά πάσα στιγμή! Κι όσο περισσότεροι άνθρωποι έχουν τον ίδιο στόχο, τόσο αυτός ο στόχος γίνεται από όραμα πραγματικότητα. Και μάλιστα πολύ γρήγορα, γιατί οι ταχύτητες έχουν αλλάξει. Η αντίληψη έχει αλλάξει. Η δυνατότητα συνειδητοποίησης έχει αλλάξει μέσα σε αυτό το μεγαλειώδες τοπίο του ενιαίου κόσμου όπου όλοι αλληλεπιδρούμε συνεχώς.
Μακάρι να μπορέσουμε να στηρίξουμε ο ένας τον άλλον σε όλα τα επίπεδα. Να ενισχύσουμε το μαζί μέσα από εσωτερικές και εξωτερικές πράξεις αλληλεγγύης. Εκεί ο παράγοντας ΑΩ εκδηλώνεται και διαχέεται ανοίγοντας μια άλλη δυναμική στην πορεία των πραγμάτων: μπορεί να είναι μια ανακάλυψη, μπορεί να είναι μια αναχαίτιση, μπορεί να είναι μια νέα συνεργασία… Ας οραματιστούμε αυτό που ήδη η Αγάπη υλοποιεί συνεχώς για μας, ας το βάλουμε στον νου και στην καρδιά μας κι ας αρχίσουμε να το κάνουμε πράξη, τρόπο κοινωνίας, τρόπο επικοινωνίας, τρόπο ζωής…
Σαββίδης Δημήτρης
www.tonoiropousyllogatai.blogspot.com