Στο πλαίσιο της 8ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, κομβικό σημείο της κεντρικής έκθεσης Being as Communion αποτελεί η ενότητα που αφιερώνεται στη μεγάλη Βάσω Κατράκη.
Ηέκθεση της Βάσως Κατράκη θα παρουσιαστεί στη Βίλα Καπαντζή, παράρτημα του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, και ετοιμάζεται να ανοίξει τις πόρτες της στο κοινό το Σάββατο 4 Μαρτίου.
Σε διαρκή διάλογο με καλλιτέχνες από άλλες γενιές και γεωγραφίες, που ακόμη μάχονται μέσα από το έργο τους για εφάμιλλα θέματα, το αφιέρωμα στην Κατράκη συμπυκνώνει την έρευνα και την επιμελητική ματιά σε καλλιτεχνικές πρακτικές που συνδυάζουν τον ακτιβισμό, αγώνες για ισότητα, ελευθερία και περιβαλλοντικές πολιτικές μαζί με μια πρωτοποριακή εικαστική γλώσσα.
Αρχικά η θεματολογία της μπορεί να περιγραφεί ως λαϊκός κοινωνικός ρεαλισμός. Ο Πόλεμος, η Κατοχή, η Αντίσταση και ο Εμφύλιος αποκτούν κεντρικό ρόλο, με τους ψαράδες της γενέτειράς της να εμφανίζονται στο τέλος της δεκαετίας του ‘40 και να πρωταγωνιστούν και στα χαρακτικά έργα της στην πέτρα κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας. Το ίδιο συμβαίνει και με την τόσο χαρακτηριστική μητρική φιγούρα.
Η κεντρική έκθεση της 8ης Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, με τίτλο Being as Communion είναι ένας αναστοχασμός γύρω από το θέμα της συνύπαρξης• της συνύπαρξης με τους ανθρώπους δίπλα μας, αλλά και με το πέρα από το ανθρώπινο, με τα ζώα, τα δάση, τους κήπους της γης μας, με τις σκιές του παρελθόντος, τους νεκρούς και τις γενιές που θα ακολουθήσουν. Σύμφωνα με την επιμελήτρια, τα έργα της έκθεσης ακουμπούν τις πολλαπλές στρώσεις της ιστορίας της πόλης και φιλοξενούνται σε δέκα διαφορετικές τοποθεσίες μουσεία, μνημεία και χώρους, συνδέοντας οικοδομήματα από κρίσιμες περιόδους της ιστορίας της Θεσσαλονίκης: βυζαντινά, οθωμανικά, μοντέρνα, προτείνοντας παράλληλα μια πολυφωνική ανάγνωση αλλά και σύζευξη πολλών ισότιμων φωνών. Χωρίς έναν κεντρικό εκθεσιακό χώρο, η κεντρική έκθεση μπορεί να χαρακτηριστεί πολυπολική, καθώς ο κάθε χώρος λειτουργεί αυτόνομα επιτρέποντας στον επισκέπτη να φανταστεί ποικίλες συνδέσεις.
Το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού αποτελεί μία από τις αφετηρίες για ορισμένα από τα έργα της έκθεσης, όπως αυτά των Cevdet Erek και Κώστα Ρουσσάκη που εκτίθενται στο μουσείο. Άλλα έργα βρίσκονται σε διάλογο με τη συλλογή του μουσείου: Το Sketch and Bread της Jumana Manna παραλληλίζει τα δομικά θραύσματα των σύγχρονων πόλεων με τα αρχαιολογικά χαλάσματα. Το υπερρεαλιστικό πανοπτικό όραμα του Ahmed Morsi περιστοιχίζεται από βυζαντινές εικόνες, ενώ ο Άγγελος Πλέσσας φαντάζεται ένα νέο πρότυπο ύπαρξης, το οποίο συνδέει μυστικιστικά, βυζαντινά και φουτουριστικά στοιχεία με το ψηφιακό.
Καλλιτέχνες/Καλλιτέχνιδες: Jumana Emil Abboud, Πάκυ Βλασσοπούλου, Gianfranco Baruchello, Campus Νovel, Aslı Çavuşoğlu, Φοίβη Γιαννίση, COYOTE, Cevdet Erek, Zheng Bo, Piero Gilardi, Sky Hopinka, Akira Ikezoe, Βάσω Κατράκη, Jumana Manna, Ahmed Morsi, Hira Nabi, Abraham Onoriode Oghobase, Γιάννης Παπαδόπουλος, Alexandra Paperno, Άγγελος Πλέσσας, Iva Radivojević, Κώστας Ρουσσάκης, Corinne Silva, Πάνος Σκλαβενίτης, Agnès Varda, Ana Vaz, Vessel (Navine G. Dossos and James Bridle), Θανάσης Xονδρός & Αλεξάνδρα Κατσιάνη