Κάτι πραγματικά υπέροχο θα συμβεί στους Κήπους του Πασά.

Στα 35α γενέθλια της Parallaxi είναι γεμάτα από δράσεις και δημόσιες συζητήσεις που αφορούν το παρόν, αλλά και το μέλλον της πόλης. Μετά τις συζητήσεις για την αρχιτεκτονική και την πολεοδομία, για το design, αλλά και την καλλιτεχνική αιμορραγία, έρχεται μία ακόμη, που συμβαδίζει με το χρώμα της άνοιξης.

Την Κυριακή 21 Απριλίου 2024 στις 17.00 σε ένα εμβληματικό σημείο της Θεσσαλονίκης, στους πανέμορφους Κήπους του Πασά, στο πλαίσιο των δράσεών της «Η Θεσσαλονίκη Αλλιώς» η Parallaxi διοργανώνει μια εκδήλωση, αυτή τη φορά με θέμα το περιβάλλον, υπό την αιγίδα του Δήμου Θεσσαλονίκης. Μια κουβέντα για την περιβαλλοντική εικόνα της Θεσσαλονίκης σήμερα και την άμεση ανάγκη αλλαγής πολιτικής για το μέλλον της.

Συνεχίζοντας μια παράδοση που ξεκινήσαμε το 2010 με μετακλήσεις στη Θεσσαλονίκη σημαντικών ανθρώπων που εργάστηκαν συστηματικά σε πόλεις του εξωτερικού πετυχαίνοντας τη μεταμόρφωση σε ζητήματα αστικής διαβίωσης καλούμε και φέτος επιφανείς Έλληνες του εξωτερικού που εργάζονται συστηματικά για ζητήματα που σχετίζονται άμεσα με το βιώσιμο μέλλον των πόλεων.

Εκτός από τη συζήτηση, ωστόσο, θα υπάρξει πικ-νικ, ξενάγηση στην ιστορία των Κήπων, αλλά και συναυλία τζαζ, τηρώντας μια παράδοση δράσεων που υλοποιούμε στο Θεσσαλονίκη Αλλιώς και προτείνουν την αξιοποίηση των δημόσιων χώρων με μεικτές χρήσεις που συμπεριλαμβάνουν ακτιβισμό, πολιτισμό και συνεύρεση.

Οι ομιλητές

Προσκεκλημένοι και ομιλητές στη συζήτηση άνθρωποι που γνωρίζουν εξαιρετικά το αντικείμενο.

– Άρης Καλαντίδης, Πολεοδόμος και Καθηγητής Πανεπιστημίου στο Βερολίνο με θέμα ομιλίας: «Σχεδιάζοντας την ποιότητα του δομημένου περιβάλλοντος»

– Μαρία Βασιλάκου, Πολεοδόμος πρώην αντιδήμαρχος Βιέννης, μέλος του ευρωπαϊκού κόμματος των Πρασίνων και του κόμματος ΚΟΣΜΟΣ με θέμα ομιλίας: «Το παράδειγμα της Βιέννης: Αλλάζοντας μια πόλη»

-Διονύσης Λατινόπουλος, Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Χωροταξίας και Ανάπτυξης του ΑΠΘ με θέμα ομιλίας: «Η ανάγκη μακροπρόθεσμου σχεδιασμου του αστικού πρασίνου στο πολεοδομικό συγκρότημα Θεσσαλονίκης»

-Χάρις Χριστοδούλου, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΑΠΘ με θέμα ομιλίας: «Αστικός Σχεδιασμός Φροντίδας»

-Περικλής Χατζηνάκος, Ιδρυτής και Διευθυντής περιβαλλοντικής οργάνωσης Mamagea και υπεύθυνος Γραφείου περιβάλλοντος του ΠΑΜΑΚ, με θέμα ομιλίας: «Κινητοποιώντας την κοινωνία των πολιτών για το κοινό καλό»

Το κοινό θα συμμετάσχει ενεργά, θέτοντας ερωτήματα και κάνοντας επισημάνσεις και παρεμβάσεις. Πικ-νικ, ξενάγηση και συναυλία τζαζ Μετά τη συζήτηση, θα ακολουθήσει στον χώρο θα ακολουθήσει πικ-νικ, με προσφορά φαγώσιμων και ποτών, γι αυτό φέρτε μαζί σας ένα στρωσίδι για το χορτάρι και αφήστε τα υπόλοιπα σε μας, ξενάγηση στον εμβληματικό χώρο των Κήπων του Πασά από τον γνωστό ξεναγό Ιωάννη Κιουρτσόγλου και συναυλία τζαζ από το συγκρότημα Saxaracas του σπουδαίου μαέστρου Θεόφιλου Σωτηριάδη.

Οι Κήποι του Πασά

Οι Κήποι του Πασά είναι ένας πράσινος θησαυρός της πόλης και αποτελούν έναν από τους ωραιότερους αλλα και ξεχασμένους κήπους του δήμου Θεσσαλονίκης στην Άνω Πόλη. Γνωστοί επίσης και ως Δρακόσπιτα η άντρο των δερβισάδων αποτελούν ένα μνημειακό πάρκο που βρίσκεται στην Θεσσαλονίκη και η κατασκευή του ανάγεται γύρω στο 1904. Η περιοχή που κτίστηκε το πάρκο, ανήκε στην εκκλησιά, η οποία το 1875 παραχώρησε την περιοχή στην Φιλόπτωχο Αδελφότητα για την ίδρυση νεκροταφείου.

Το 1901 η περιοχή αυτή πέρασε στην νομαρχία της οθωμανικής διοίκησης η οποία έχτισε το νοσοκομείο Χαμιδιέ (αργότερα Άγιος Δημήτριος) της οποίας η περιοχή του πάρκου ήταν ενταγμένη στον χώρο του νοσοκομείου όπως αναγράφεται σε μια επιγραφή. Το μνημείο με έκταση περίπου 1000 τ.μ. βρίσκεται ανατολικά των τειχών της πολής και πίσω από το νοσοκομείο Αγιος Δημήτριος, και αποτελείται από μερικά κτίσματα φανταστικής αρχιτεκτονικής (architecture douce), που θυμίζουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό το πάρκο Γκουέλ του Γκαουντί στην Βαρκελώνη.

Το μνημειακό αυτό πάρκο χτίστηκε μέσα σε ένα πευκόδασος και τα κτίσματα ήταν κυρίως σιντριβάνια, με μια στοά, καθίσματα και μια στέρνα. Το νερό έπαιζε καθοριστικό ρόλο στις κατασκευές καθώς κυλούσε στα αυλακιά, λίμναζε στις τεχνητές λίμνες και πεταγόταν από πίδακες. Σύμφωνα με μια μελέτη, των αρχιτεκτόνων Πελαγίας Αστρεινίδου και Κλεοπάτρας Θεολογίδου «…να υποθέσουμε ότι το νερό ελεγχόταν, είτε έπεφτε με ορμή είτε επιτηδευμένα σταγόνα-σταγόνα ή κυλούσε σε μικρά ακάλυπτα αυλάκια για να ξαναπέσει με ορμή ή λίμναζε στη στέρνα».

Η ονομασία του πάρκου δεν είναι δυνατό να εξακριβωθεί καθώς δεν υπάρχει κάποια γραπτή μαρτυρία του ονόματος αλλά είναι το ευρέως χρησιμοποιούμενο όνομα που χρησιμοποιούν οι κάτοικοι της περιοχής. Παρομοίως είναι άγνωστος ο αρχιτέκτονας του πάρκου που πιθανολογείται ότι είναι Ιταλός. Μια άποψη που υπάρχει αναφέρει ότι οι κήποι ονομάστηκαν έτσι καθώς υπήρξαν το ησυχαστήριο του Οθωμανού μεράρχου Σεϊφουλάχ Πασά.

Τα υλικά κατασκευής του πάρκου είναι σιδερόβεργες, ακατέργαστες πέτρες στο χαμηλότερο σημείο των κτισμάτων και τούβλα στο ψηλότερο όπου αναγράφεται και η στάμπα της κεραμοποιίας Fratelli Allatini. Κατά την ανταλλαγή των πληθυσμών το 1922 οι νεοφερμένοι Έλληνες πρόσφυγες που εγκαταστάθηκαν στα σπίτια των Τούρκων, λεηλάτησαν το μνημείο για να πάρουν το οικοδομικό υλικό για να επισκευάσουν τα σπίτια τους με αποτέλεσμα η σημερινή μορφή του πάρκου να διαφέρει δραματικά από την αρχική του.

Υπάρχει τέλος μια έντονη συνωμοσιολογία αστικών θρύλων των κατοίκων της περιοχής ότι το πάρκο χρησιμοποιήθηκε για τεκτονικές τελετές των οθωμανικών ταγμάτων και του ότι η περιοχή αυτή είναι ένα γεωγραφικά κομβικό γεωμαγνητικό σημείο.

Πηγή: parallaximag.gr