Ζωγραφικοί πίνακες οι πόρτες του σχολείου

 Τα «Μπλε Πουλιά» του Αλέκου Φασιανού, «Το παιδί με το περιστέρι» του Πάμπλο Πικάσο και ακόμα 18 γνωστά έργα τέχνης Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, που φιλοτέχνησαν έξι μαθητές στις πόρτες των αιθουσών διδασκαλίας, άλλαξαν με μοναδικό και καλαίσθητο τρόπο την εικόνα του 9ου Γυμνασίου Καλαμαριάς.

Οι ζωγραφικοί πίνακες που κοσμούν τις εισόδους των αιθουσών και «ταξιδεύουν» τους μαθητές στον κόσμο της τέχνης είναι το αποτέλεσμα του πρωτότυπου εγχειρήματος «Μια πόρτα στην Τέχνη», που υλοποιήθηκε με τη βοήθεια των μαθητών, από τον γνωστό εικαστικό Κώστα Κουτρουμπή, που διδάσκει στο συγκεκριμένο σχολείο.

«Η πρόταση να φιλοτεχνήσουμε έργα ζωγραφικής στις εισόδους των αιθουσών διδασκαλίας με την καθοδήγησή μου, έγινε από την προηγούμενη διευθύντρια του σχολείου κ. Κουσίδου» εξηγεί ο Κώστας Κουτρουμπής και επισημαίνει πως «στο πρόγραμμα, που ονομάσαμε “Μια πόρτα στην Τέχνη”, ο ρόλος μου ήταν καθοδηγητικός και επιμορφωτικός, με ελάχιστες παρεμβάσεις ώστε να μην περιορίσω τη δημιουργικότητα και έκφραση των μαθητών».

Η συγκεκριμένη προσπάθεια διήρκησε τέσσερα χρόνια και όπως σημειώνει ο κ. Κουτρουμπής, το σύνολο των έργων είναι 21, ενώ η επιλογή των καλλιτεχνών έγινε σύμφωνα με τα έργα που έχουν φιλοτεχνήσει, αφού επιλέχθηκαν εκείνα που ταιριάζουν, ως θεματολογία, περισσότερο στην αισθητική του σχολείου.

«Κάθε χρόνο είχαμε 32 ώρες στη διάθεσή μας για να υλοποιήσουμε τα επιλεγμένα έργα. Στη διάρκεια των τεσσάρων ετών του προγράμματος, οι μαθητές μεταμόρφωσαν 21 πόρτες σε έργα τέχνης. Το κάθε έργο είχε τη δική του δυσκολία, διότι ήταν μια πρωτόγνωρη εμπειρία για τα παιδιά, ιδιαίτερα λόγω του μεγέθους των έργων, αλλά και της πρώτης τους επαφή με τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν» διευκρινίζει.

Φέτος, ο εικαστικός Κώστας Κουτρουμπής που είναι ευρέως γνωστός για τα έργα του τής αστικής τοπογραφίας της Θεσσαλονίκης, συμπληρώνει 30 χρόνια στην εκπαίδευση και είναι η τελευταία του χρονιά στον ρόλο του καθηγητή καλλιτεχνικών. Όπως ο ίδιος υπογραμμίζει, «η διδακτική, είναι μια αμφίδρομη διαδικασία και θα μου λείψει ιδιαίτερα το ότι μάθαινα κάθε χρόνο από τα παιδιά, μέσα από τους μοναδικούς χαρακτήρες τους, τη χωρίς όρια φαντασία και δημιουργικότητά τους και φυσικά την περιέργεια τους για την Τέχνη, αλλά και τη ζωή».

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ